TIŠINA
Kroz hodnike uspomena,
Kroz vakum sjećanja,
Hodali smo.
Bili smo svoji, ali ipak smo pripadali drugima.
Je li takva i naša ljubav bila?
Nepotpuna – začeta na spasenju.
Završena na istome.
Njegovom spasenju od mene, a mom od sebe.
Ali naša ljubav traje. I trajat će.
Nismo to obećali riječima – obećali smo tišinom.
Ona je naš svjedok.
I sve dok tišina bude postojala,
Postojat ćemo i mi.
NA STAROME MOSTU
Na starome mostu,tu gdje mi stajasmo nekad.
Svratim da odmorim dušu,i sjetim se, kad znao sam te čekat.
Naslonim se tako, na ogradu mosta.
Sjećanja se vrate,jer mi draga uspomena osta.
Gledam rijeku, kako mirno teče.
Tu na starome mostu,stajali smo skoro svako veče.
Bilo je lijepo slušati talase ispod mosta.
Taj divni žubor u mislima mi osta.
Eh, mostu dobri i stari,tu je uvijek bilo lijepo doći.
Kad sam god tu došao,poželi sam preko tebe proći.
Neka divna sjećanja, na ljubav i minule dane.
U meni su uvijek svježa,a sjećanje, ne može da prestane.
Volio sam ženu jednu,i sa njom sam bio tu.
Uživali u ljubavi našoj,dušo moja ,ja i ti..
Ljubio sam je i grlio,svjedok je stari most.
Prošetam se i prisjetim,znam da sam mu mio gost.
Sam stojim,na mostu,a moram poći.
Tiho prošapućem,ja ću tebi opet doći.
Ovo mjesto ne želim zaboraviti nikad.
Prije nego pođoh,morao sam se za uspomenu slikat.
ТИ ЖИВЕЕШ ВО МЕНЕ ТАТО
Го слушам твојот глас,
како да ми довикуваш сега, тато.
Го чувствувам, твојот допир во мојата коса и
го слушам твојот здив сеуште тато.
Јас се уште те чувствувам тука тато!
Ете, тука,
тука во моето срце и душа.
Ниту небото,
ниту земјата,
никој и ништо не успеа да те исчезни тато.
Ти се уште си тука,
ти се уште ми шепотиш,
јас се уште ги слушам зборовите
за чесност и љубезност тато.
Се уште го гледам човекот,
со неуморно тело и дух.
Се уште и се уште, и уште повеќе
ти тука си тато.
Ти... ти живееш во мене, тато.
(1)
Ako me ponovo stvoriš
U Iskonskom obliku mene
Suštinu mi sprži na lomači
I pepeo raspi po divljini
Ako me nanjuši zver
Oplemeniće me prepoznavanjem
Svoje suštine u sagoreloj meni
Ipak me ne rasipaj
Zakopaj me duboko u sebi
Ne govori nikom tajnu
O šumi divljih ruža i trnja
Ne diši dubokim dahom
Da me ne oduva
Kao seme što se izliva
U mekotu i toplotu
Želim da proklijam nekako
U pitomini
U negovanoj saksiji
Na prozoru koji gleda ka divljini
I zavijam kao zver sapeta
U skoku...
TEBI NIJE KAO MENI
Tebi nije kao meni
jer ti nemaš što ja imam
a ja imam samo tebe
a ti nemaš, nemaš mene
Niti sam ti na pameti
niti ću ti ikad biti
a ja jadan, opet volim
vazda patim, Boga molim
Srcu mira ne nalazim
ne nalazim, a odlazim
svakim danom, svakim trenom
Svakog dana, sve sam više
obilježen i potišten
i nad jamom mračnom stojim
i još ne znam da l' se bojim
ili ničeg svjestan nisam
ili nisam, ili jesam
a sobičak svaki tijesan
i sobičak, i svod plavi
sve me tlači, sve me davi
Tebi nije kao meni
Tebi nije kao meni!
Aktivnosti koje je Udruženeje realiziralo samostalno ili u saradnji sa drugima spadaju u arhivsku građu čime se dokumentuju programske aktivnosti KNS-a tokom svog društvenog angažmana na polju kulture i umjetnosti.
Tokom javnog djelovanja udruženje je otvaralo prostor za autorsku prezantaciju umjetničkog stvaralaštva mladih autora koji su uobličavali lični umjetnički izražaj u konkretno oblikovane ideje u vidu javnih manifestacija - putem kojih se prezentiraju umjetnička djela i radovi, kako članova KNS-a, tako i suradnika.